Buitengebied Wijhe, Waterstraat 16

4.1 Archeologie en cultuurhistorie

De modernisering van de monumentenzorg (MOMO) heeft erin geresulteerd dat per 1 januari 2012 het Besluit ruimtelijke ordening is aangepast. Met deze aanpassing is cultureel erfgoed net als archeologie, ingebed in de ruimtelijke ordening. Het is verplicht om in bestemmingsplannen aandacht te geven aan cultuurhistorie en de effecten van het initiatief op cultuurhistorische waarden die in het plangebied voorkomen. Daar waar nodig dient de bescherming van deze waarden ook te worden vastgelegd in de regels en verbeelding bij het bestemmingsplan.

De twee aspecten archeologie en cultuurhistorie zijn als volgt te onderscheiden.

• Bij archeologie gaat het om resten van vroegere culturen in de bodem. Soms zijn de resten zichtbaar, denk aan grafheuvels en de celtic fields, maar vaak onzichtbaar.
• Cultuurhistorie is te verdelen in bouw en geografische historie. Bij bouwhistorie gaat het om de historische bebouwing zoals boerderijen, bruggen, kerken of grenspalen. Bij historisch geografisch erfgoed gaat het om (het ontstaan van) zichtbare sporen in het landschap. Dan kan het gaan om gebieden (bijvoorbeeld heidevelden, polders of bossen), structuren en patronen (denk aan de wegenstructuren, beken en sprengen of verkavelingpatronen), en elementen (bijvoorbeeld houtwallen).

Voor dit bestemmingsplan zijn deze onderwerpen niet direct relevant aangezien ter plaatse van de te handhaven boerderij geen bodemingrepen plaats vinden. Ter plaatse van de nieuwe woning is de bodem reeds verstoord door de aanwezige bebouwing. Een archeologisch onderzoek is om deze redenen niet nodig.